Erik klom dus via de planning op tot directeur-eigenaar van Van Keulen Transport, als compagnon van de derde generatie bij het bedrijf. Van Keulen Transport is een typisch Zeeuws transportbedrijf met 65 vrachtwagens, 71 chauffeurs op de payroll (plus een flexibele schil), een paar monteurs in de werkplaats én een aantal mensen op kantoor. Met een mix aan transportvragen, variërend van zeecontainers tot suikerbietenvervoer, maar ook frequent vervoer tot diep in hartje Londen.
Ook zuunig op onze werknemers
Waarom is verkeersveiligheid en bewust mobiliteitsbeleid zo belangrijk voor jullie?
"Net als het 'Zeeuws Meisje' - ‘ons Zeeuwen, ons ben zuunig he’ - zijn wij ook zuinig op onze werknemers. Want met alle respect voor al die indrukwekkende vrachtwagens of die prachtige planningstools, het valt of staat hier met betrouwbare vakmensen die iedere dag de lading van onze klanten secuur van A naar B brengen. En dan ook weer iedere avond veilig thuiskomen. In een alsmaar drukker wordend verkeerssysteem. Dat maak ons denk ik ook een attractieve werkgever in deze regio. Gelukkig kennen we behoudens wat blikschades bumpertje, buitenspiegel, dode hoek - hier bij Van Keulen Transport geen ernstige incidenten. En ik kan het weten, ik loop hier bijna een kwart eeuw rond. Voor een deel heeft dat te maken met onze regionale inslag waarbij onze mensen loyaal en honkvast zijn. Wij kennen gelukkig geen chauffeurstekort en ons verloop is ook vrijwel verwaarloosbaar. Onlangs hadden we een aantal tevreden jubilarissen. En je begrijpt: dáár zijn we ook trots op en uiteraard koesteren we dat enorm!"
Praten over verkeersveiligheid
Hoe zorgen jullie ervoor dat verkeersveiligheid écht centraal staat?
"Dat gaat natuurlijk niet van zelf, dat onderhouden we actief. Zoals het frequent onder de aandacht brengen van het belang hiervan. Ervaringen uit de praktijk onderling delen. Bewustwording stimuleren. Zo hebben we recent op de dag voor de chauffeur een TVM-collega gevraagd om iets te vertellen over verkeersveiligheid en preventie. En natuurlijk hebben onze chauffeurs soms behoorlijk wat stress door het gedrag van andere wat agressief opererende weggebruikers. En dan ben je met een lange zware truck wel kwetsbaar hoor. Bedenk je maar eens als je wordt afgesneden of als je voorligger opeens abrupt remt. Natuurlijk helpen de veiligheidssystemen uit onze trucks dan, maar op zo’n moment is het écht wel even topsport om dan zonder kleerscheuren uit zo’n wedstrijd te komen. Oók dat soort minder leuke ervaringen delen we met elkaar en vooral hoe je je daartegen kunt wapenen."
Slechts eenmaal aan dezelfde steen stoten
En wat hebben jullie afgesproken over MONO rijden?
"Wij hebben als Van Keulen Transport een duidelijk beleid hoe we omgaan met het gebruik van mobiele telefoons tijdens het rijden. Zoals de wet dat voorschrijft: die hou je niet vast als je rijdt. En als we al tijdens het rijden moeten communiceren - in principe gaat alles via het planningssysteem waarbij de chauffeur alleen hoeft te reageren als de truck stilstaat - dan doen we dat via de telefoon (handsfree). Maar in alle eerlijkheid: het komt nog wel eens voor dat hier een bekeuring van € 386 op de mat valt omdat een chauffeur tijdens het rijden die telefoon toch in zijn of haar hand had. Tsja, dat doet wel even pijn. Zonde van het geld. En uiteraard spreek ik die chauffeur erop aan. Opdat we daar dan weer van leren. Het liefst zoals een ezel dat doet: want die stoot zich in de regel slechts eenmaal aan diezelfde steen!’
Onze ambities
Wat zijn jullie mobiliteitsambities voor de komende jaren?
"Natuurlijk zien ook wij in dat diesel eindig is. En dat elektrificering er aan zit te komen. Maar we hebben as we speak nog geen hele concrete plannen hoe we als Van Keulen Transport de transitie van fossiele naar elektrische energie gaan vormgeven. Ik denk dat we eerst wat ervaring moeten opdoen met een enkele elektrische truck die we kunnen inzetten op een traject wat daarbij past. Realiseer je dat wij bijvoorbeeld van september tot januari een 8-tal trucks inzetten voor de bietencampagne. Die auto’s worden in die periode nooit koud: ze zijn 24u per dag in charge. Op jaarbasis hebben we het dan over dik 200 tot 220 duizend kilometers. Zo’n toepassing komt niet als eerste aanbod voor elektrificering hoor!"
Het verhaal van collega Daphne Machielse
Daphne Machielse geboren in 2001 is sinds augustus 2021 werkzaam bij Van Keulen Transport B.V. in Middelburg. Na de opleiding tot monteur gevolgd te hebben besloot zij dat het beroep van vrachtwagenchauffeur meer haar interesse had. Net als haar vader die zo lang als zij weet al chauffeur is en waar zij als meisje ook mee ging op de wagen. Het was voor haar dus een redelijk bekende wereld waar zij 'haar mannetje' zeker weet te staan.
In haar dagelijks werk als chauffeur rijdt Daphne voornamelijk met zeecontainers. Deze komen uit de havens van Vlissingen, Antwerpen en Rotterdam waarna ze door de Benelux, Frankrijk en Duitsland vervoerd worden om ze gelost en/of geladen te krijgen vooraleer ze weer terug naar de haven kunnen. In haar werk maakt Daphne dagelijks de vreemdste gedragingen mee op de weg.
Daphne: “Als er een personenauto voor je rijdt die geen vaste snelheid aanhoudt en een beetje slingert dan weet je het al: die is op de telefoon bezig”. Het gedrag van de automobilisten stoort haar enorm, het is niet alleen gevaarlijk om je zo op de weg te begeven maar als ze vervolgens een 70 km/h rijdende automobilist in wilt halen geven ze altijd weer gas bij en moet ze vervolgens weer terug naar de rechterbaan, zegt Daphne. "Dit probleem ervaar ik dagelijks en is zeker irritant in het geval van een geldend inhaalverbod. Dan blijft ik er maar achter om geen boete voor het inhalen op te lopen. Dit rijdt echter wel zeer onrustig en onveilig met zulke wisselende snelheden. Nu helpen moderne systemen als adaptive cruise control wel om de afstand en snelheid te bewaken maar het schiet niet op en is slecht voor het brandstofverbruik."
Ze erkent ook dat ze zelf weleens schuldig is en de telefoon in haar hand houdt. "Vooral in de file is het verleidelijk om even je telefoon te pakken." Ze weet wel dat juist in de file een kop-staart-aanrijding op de loer ligt als je even niet op let. Ondanks dat laat ze haar telefoon verder altijd in de houder staan, ze ziet wat er op gebeurt maar hoeft de telefoon niet in haar hand te houden. De telefoonhouder is zo geplaatst dat ze met haar rug tegen de rugleuning gezeten de telefoon kan bedienen en zo dus ook niet in de verleiding komt omde telefoon vast te pakken.